نمایی از تپ اختر “PSRJ1719-1438”و سیاره ی اسرارآمیزش، در مقایسه با خورشید (گوی زرد رنگ)/ تصویر: دانشگاه علم و صنعت سوینبرن استرالیا
سعید نظریه
گروهی از دانشمندان پس از تحقیقهای متوالی با استفاده از رادیوتلسکوپها توانستند به وجود سیارهای از جنس الماس در قسمتی از کهکشان را شیری پی ببرند.
به تازگی جمعی از اخترشناسان بین المللی متشکل از کشورهای آلمان، ایتالیا، استرالیا، بریتانیا و ایالات متحدهٔ آمریکا به رهبری پرفسور «متی بایلس» از دانشگاه سوینبرن در ملبورن، توانستند طی رصدهای متوالی با استفاده از تلسکوپ رادیویی "پارکز - CSIRO Parkes" در انگلستان و همچنین تحلیل اطلاعات بدست آمده به وجود تپ اختری عجیب با نام “PSRJ1719-1438”در فاصلهٔ ۴۰۰ هزار سال نوری از زمین در محدودهٔ صورت فلکی مار بزرگ پی ببرند.
تپ اخترها یا ستارههای تپنده، ستارههایی غیرمعمول هستند که با سرعت زیادی به دور خود میپرخند، اما تپ اختر تازه کشف شده کمی متفاوت از سایر تپ اخترهاست. این تپ اختر “PSRJ1719-1438” تنها ۲۰ کیلومتر قطر دارد، آنقدر کوچک که به اندازهٔ یک شهر کوچک است!
همانطور که یک ستارهٔ تپنده مورد مطالعهٔ تلسکوپهای رادیویی قرار میگیرد، امواج آن از سراسر کیهان بارها و بارها به زمین میرسد که اخترشناسان با بررسی این سیگنالهای منظم به ماهیت آن پی میبرند. اما نکتهای که دراین ستارهٔ تپندهٔ تازه کشف شده آن را با سایر همنوعانش متمایز میکند، اینجاست که در عین ناباوری سیگنالهای دریافتیای که از آن به دستگاههای دریافت کننده منتقل میشود، کمی با تاخیر دریافت میشود و به این ترتیب محققان این پروژه به حضور یک سیاره در مدار گردشی به دور این ستارهٔ تپنده پی بردند.
بار دیگر در راستای ادامهٔ این تحقیقات اینبار دانشمندان به سراغ رادیوتلسکوپ دیگری بانام «لاول» در انگلستان رفتند و با بررسی دقیق این ستارهٔ تپنده، بیش از پیش برروی سیارهٔ اسرارآمیزی که در مدار آن کشف کرده بودند، مطالعه کردند.
پس از بررسیهای مداوم، مشخص شد که این سیاره تنها در فاصلهٔ ۶۰۰ هزار کیلومتری این ستاره قرار دارد و همچنین آنها متوجه جرم عظیم این سیاره شدند که تقریبا مشابه جرم غول بزرگ منظومهٔ شمسی ما (سیارهٔ برجیس-مشتری) است.
اما نکتهٔ قابل توجه اینجاست که این سیاره با وجود چنین جرم عظیمی، شعاعی برابر نصف شعاع سیارهٔ مشتری را دارد و همین ویژگیهای عجیب سبب شد تا دانشمندان با مطابقت اطلاعات بدست آمده وجود عناصر و موادی نظیر کربن و اکسیژن بلوری شده را در ساختمان این سیاره کشف کنند.
به گفتهٔ محققان این پروژه، باوجود چنین خصوصیاتی، احتمالا این سیاره باقیماندهٔ فرآیند عجیبی است که در طی سالهای دور توسط همین فرآیند، مادهٔ گازی یک ستارهٔ غول پیکر قدیمی بوسیلهٔ همین ستارهٔ تپنده به این سیاره جذب شده و سرعت آن را اکنون به حدود ۱۷۳ دور درهر ثانیه رسانده است.
به گفتهٔ این دانشمندان، طبق یافتههای بدست آمده، بیشتر این سیاره به شکل کاملا عجیبی از مادهای مشابه الماس ساخته شده است.