یک گروه از دانشمندان آمریکایی و کانادایی در حال مطالعه بر روی پروژه ساخت یک رصد خانه مادون قرمز بر روی یکی از آتشفشانهای ماه هستند.

این تیم ، به رهبری دکتر راجر انجل از دانشگاه آریزنا ، قصد دارند تا یک تلسکوپ با آینه مایع (LMT ) در نزدیکی یکی از قظب های ماه ایجاد کنند. سیستم های LMT را می توان با دوران یک مایع بازتاب دهنده ، مانند جیوه ، روی یک سطح هذلولوی شکل از جنس پلاتین ایجاد کرد . این ایده اولین بار توسط نیوتن ارائه شد. امروز دونمونه با ابعاد 6 و 3 متر در « ونکوور » کانادا و نیومکزیکو یافت می شود.

در روی زمین دو عامل قطر تلسکوپهای LMT را محدود می کند:

1. بادی که چرخش خود دستگاه ایجاد می کند و باعث اختلال در سطح آینه می شود.

2. تاثیرات جو زمین

اما در ماه به دلیل نبودن جو چنین مشکلاتی وجود ندارد .

تیم تحقیق یک تلسکوپ با قطر 100 متر را پیشنهاد کرده است . اما دکتر انجل می گوید : « ما از ابتدا نمی توانیم به سراغ یک تلسکوپ 100 متری برویم .بلکه باید از یک تلسکوپ 2 متری کار را شروع کنیم . زیرا این تلسکوپ 2متری را می توان بدون حضور انسان در ماه ساخت .»

یکی از محدودیت های این تلسکوپ این است که چون در دهانه آتشفشان ساخته می شود و در نتیجه قابلیت تغییر جهت ندارد ، تنها می تواند آن قسمت از آسمان را پوشش دهد که درست بالای سرش است . دکتر انجل می گوید : « اگر این تلسکوپ در یکی از قطبین ماه قرار داده شود ، میدان دیدش از میدان دید هابل هم ژرف تر خواهد بود . از دیگر مشکلات این طرح نبود مقاومت هوا بر روی ماه برای ایجاد چرخش یکنواخت سطح هذلولوی است . به این منظور باید از مقاومت شناوری برودتی استفاده کرد . سطح ماه نیز سرد است . این روش شبیه روش استفاده از شناوری مغناطیسی بر ایجاد حرکت بدون مقاومت است . یکی از مزایای تلسکوپ های LMT نسبت به تلسکوپ های معمولی ( علاوه بر محدودیت کم تر در قطر آینه ) ، ارزان تر بودن آنها می باشد . چون در ساخت این نوع آینه ها مراحلی چون سایش ، پالیش و غیره وجود ندارد .با ساخت این سیستم دریچه ای جدید از جهان هستی به روی انسان باز می شود . در آینده خبرهای کاملتری از این پروژه به اطلاع شما می رسانیم .