بهناز یزدانی 

توزیع ستاره ها در کهکشان راه شیری منجر به شگفتی اخترشناسان شده است و این باور را در بین آنها ایجاد کرده است که کهکشان ما هنوز درگیر آشفتگی هایی از برخورد با جرمی حجیم است.راه شیری بیشتر از بیست کهکشان اقماری کوچک دارد و این شک را ایجاد می کند که این کهکشان ها در مسیر حرکت کهکشان ما قرار گرفته اند. با دنبال کردن سیصدهزار ستاره ؛ دانشمندان شواهدی را یافته اند که نشان می دهد نزدیک به صد میلیون سال پیش برخوردهایی با کهکشان های اقماری رخ داده است.دانشمندان همچنان در حال توضیح علت آشفتگی توزیع ستاره ها می باشند؛ در حقیقت این برخوردها می توانند توده ی حجیم و سنگینی از ماده ی تاریک باشند که در مسیر راه شیری قرار گرفته اند. همان گونه که می دانیم مقدار ماده ی تاریک بسیار بیشتر از ماده ی قابل مشاهده ی عالم است و به این معنا که شانس بیشتری برای ماده ی تاریک غیر قابل مشاهده در این برخورد ها می توان قائل شد.

دانشمندان احتمالات دیگر را برای توضیح عجیب توزیع ستاره ها فرض کرده اند. برای مثال ابرمیان ستاره ای می تواند علت تغییرات در مدار ستاره ها باشد. این ابرهای سرد و خاموش می توانند مانعی برای رسیدن نور ستاره ها باشند و تغییرات مشاهده شده در مدار به همین علت باشد.اگرچه در برابر این تئوری های گفته شده هیچ گونه مقاوت ,وجود ندارد ولی تئوری برخورد از قدرت بیشتری برای بیان علت این پدیده برخوردار است.

SDSS سیصد هزار ستاره را مورد مشاهده قرار داد. اطلاعات بدست آمده نشان می دهد که توزیع ستاره ها در جنوب و شمال  قرص کهکشان برابر نیست. عموما برای مدار ستاره ای که حول مرکز کهکشان در حال چرخش است منجر می شود که از قرص مرکزی بالاتر رود. اگرچه موقعیت ستاره ها باید به گونه ای باشد که در هر دو سمت قرص کهکشانی در تعداد ستاره ها تعادل برقرار کند.این اسیمتری بیان می کند که تعادل کهکشان راه شیری به علت برخورد این اجرام که از بین آن عبور می کند بر هم می خورد.

لری ویدرو از دانشگاه کویین کانادا بیان می کند : بهترین تصویر از این توضیح می تواند به این گونه باشد که ستاره های کهکشان را همانند که یک سیستم از ذرات در نظر بگیریم ؛ در واقع رفتار مدار های ستاره ها همانند حرکت یک شاره می باشد.آشفتگی موج گونه ای شبیه به افتادن یک سنگ داخل آب یک برکه.کهکشان ما هنوز شواهدی از این آشفتگی های موج را نشان می دهد. اما این آشفتگی به دلیل برقراری تعادل به تدریج از بین خواهد رفت. ویدرو: سرانجام (شاید بیشتر از صد میلیون سال) آشفتگی از بین خواهد رفت و سیستم ستاره ای به توزیع متعادل برخواهد گشت.