هر ساله با فرا رسیدن روز های پایانی ماه شعبان تب و تابی میان منجمین ،رصد گران هلال و عموم مردم می افتد اهمیت این روز ها به دلیل فرا رسیدن ماه مبارک رمضان ماه میهمانی خدا است.هر ساله در این ایام گروه های رصدی بسیاری در نقاط مختلف کشور به جستجوی این تار آسمانی می پردازند. و از میان این گروه ها بعضی موفق به رویت هلال نیز می شوند.

علت دشواری رویت هلال ماه این است که در شروع هر ماه قمری قطر هلال ماه (ناحیه ی روشنی که ما از روی زمین می بینیم) بسیار کم و هلال باریک و کم نور است. فاصله ی میان ماه و خورشید نیز خیلی کم است و نور خورشید عاملی است که نتوانیم ماه کم نور را رویت کنیم عامل دیگر به مدت زمان مکث ماه باز می گردد یعنی پس از غروب خورشید زمان کمی برای مشاهده ی این کمان آسمانی داریم. هلال های اول ماه را اغلب در زمان غروب و در افق غربی  مشاهده می کنند متاسفانه آلودگی های محیطی در افق و طولانی تر شدن مسیری که نور می بایست در جو زمین طی کند تا به ما برسد نیز عواملی هستند که رویت هلال را مشکل می کنند از عوامل دیگر می توان به ضعف ابزار اپتیکی و خطای چشم اشاره کرد .

در سال 1391 انجمن فیزیک دکتر حسابی شهرکرد همچون دیگر گروه های رصدی در سراسر کشور جهت رویت هلال ماه رمضان خود را آماده نمود و پس از مکان یابی مناسب تپه نورالشهدای شهرکرد را برای مکان رصدی انتخاب و عازم گردیدند.

گروه طبق هماهنگی های انجام شده در ساعت 7 عصر در مکان حاضر شدند وپس از استقرار اپتیک های رصدی خود که شامل یک دستگاه تلسکوپ 6 اینچ نیوتونی و یک دوربین دوچشمی 30*8 و چند دوربین عکسبرداری می باشد، اعضای گروه تخصصی پس از از پیدا کردن پارامترهای رصدی و نشانه گرفتن آن در آسمان شامگاهی مشغول شکار هلال باریک ماه شدند و هر چه به زمان غروب نزدیک تر میشدیم اعضا تلاش را برای دیدن ماه بیشتر می کردند چرا که پس از غروب خورشید دیگر امیدی برای رویت هلال نبود زیرا ابرهای فشرده و گرد و غبار بسیاری در افق دیده می شد و هلال ماه خود را همچون خورشید در پشت کوه ها پنهان کرده بود.

پس از غروب که گروه از تب وتاب رویت هلال افتاده بود یکی از اعضا مبحث رصدی را و پس از تاریک شدن آسمان عکاسی نجومی را تا ساعت 9:30 ادامه دادند.

در آخر از تمامی دوستانی که مارا در اجرای هر چه بهتر این برنامه همراهی نمودند تشکر و قدردانی داریم.