جواد گنجعلی
درساعت 9:28 در حالی که دو فضاپیما 30 کیلومتر را بر فراز اقیانوس ماه طی کرده بودند،سیستم گرانش قمری به صدا درآمد زیرا ابزارعلمی سیستم گرانش یک انرژی را دریافت کرده بود.
ماریا زوبر محقق اصلی گریل از انجمن تکنولوژی ماساچوست در کمریج می گوید:"اطلاعات جمع آوری شده توسط تیم اصلی ماموریت تجزیه و تحلیل شده و این اطلاعات ظرفیت آن را دارد تا برای ایجاد یک نقشه از میدان جاذبه کره ماه با کیفیتی فوق العاده در کنار هم قرار گیرد".
اهداف این ماموریت نگاه دقیق تر به میدان گرانشی ماه و استخراج تاثیر گرانشی از ویژگی های سطحی و زیر سطحی دهانه ها و کوه های کوچک است.برای رسیدن به یک ثبات قدم بی سابقه برنامه ریزان ماموریت گریل درحال نصف کردن ارتفاع فضاپیما به یک ارتفاع سودمند هستند.
در طول ماموریت اولیه که ازاسفند تا خرداد ماه به درازا کشید دو فضاپیمای گریل که به جذرومد نامگذاری شده بودند درارتفاعی به طورمتوسط 55 کیلومتر می چرخیدند،اما حالا دراین ماموریت جدید میانگین ارتفاع به 23 کیلومتر خواهد رسید.
اطلاعات علمی هنگامی جمع آوری شدند که سیستم حلقه ای گرانش قمری درحال انتقال سیگنال های رادیویی بین دو فضاپیما بود یعنی دقیقا موقعی که سیستم در حال تعریف میزان تغییر فاصله دو فضاپیما از یکدیگر بود.فاصله بین دو قلوها هنگامی تغییر کرد که آنها در حال پرواز از ناحیه هایی بزرگتر با جاذبه کمتر همچون دهانه ها و کوه ها بودند.
JPL ماموریت گریل را در واشنگتن بر عهده دارد و این ماموریت قسمتی از برنامه های جستجوگرایانه ترتیب داده شده درمرکز پرواز فضایی مارشال ناسا در آلاباما است.