خورشید عبدالله‌زاده از جمله‌ی اساتید برجسته‌ی تاریخ علم
تاجیکستان است که چند روزی را به دعوت محمد باقری٬ سردبیر مجله‌ی تاریخ علم٬ برای
شرکت در همایش جمشید کاشانی به ایران آمده بود. ما نیز فرصت را مغتنم شمردیم
و گفت‌و‌گویی را با ایشان انجام دادیم که در ادامه می‌خوانید.
جناب عبدالله زاده٬ چگونه شد که پا بر عرصه‌ی تاریخ علم
گذاشتید؟
من در دانشگاه خُجند تاجیکستان رشته فیزیک خواندم و بعد از آن
برای مدت پنج سال در آنجا تدریس کردم. بعد برای ادامه تحصیل به دوشنبه مرکز
تاجیکستان رفتم و وارد پژوهشگاه استرو‌فیزیک شدم . در این موسسه چند سالی کارآموز
بودم و بعد کارمند رسمی این موسسه شدم. در آنجا بود با راهنمایی یکی از اساتید آنجا
موضوع تاریخ علم را به عنوان پایان‌نامه خودم برگزیدم. چون من زبان فارسی بلد بودم
و می‌توانستم نسخه‌های خطی را مطالعه کنم و استاد راهنمایم به من پیشنهادی کرد تا
به مسکو بروم و در زمینه تاریخ علم تحقیق کنم. آن زمان که سال ۱۹۷۵ میلادی
بود تصمیم خود را گرفتم و به مسکو سفر کردم. من در آنجا به خواندن نسخ خطی که در
کتابخانه‌های مسکو وجود داشت مشغول شدم و آن‌ها با علم امروزی مقایسه می‌کردم. حدود
یک سال‌و‌نیم در آنجا بودم و سپس به دوشنبه بازگشتم. بیشتر کتاب‌هایی که مطالعه
کردم نُسخ نجومی بودند. از مسکو نسخه‌ی خطی کتاب کوشیار گیلانی را با خود به
دوشنبه آورده بودم. در حین مطالعه‌ی نسخه‌ی دیگری از ابو‌محمود خنجدی بودم که
فهمیدم او با کوشیار گیلانی روابط علمی در شهر ری تهران داشته است و این دو با
یکدیگر دوست بوده‌اند. پس از آن من مطالب خود را در این‌باره نوشتم و در شورای
علمی آنجا تحقیقات و مقاله‌هایی را ارائه دادم و من دیپلمی هم از این شورا دریافت
کردم. درنهایت در سال ۱۹۹۰
از رساله‌ی دکترایم که موضوع آن تاریخ نجوم کشور‌های ماورانهر
و خراسان بود دفاع کردم.
ادامه مصاحبه را در اینجا
بخوانید.
منبع: وب‌سایت کانوت