این موفقیت امکان مشاهده کم‌سابقه انفجارهای نخستین ستارگان در راستای شکل‌گیری انفجار عظیم (بیگ بنگ) را فراهم می‌کند.

دانشمندان دو ابرنواختر فوق درخشان (انفجارهای ستاره‌یی که 10 تا 100 برابر درخشان‌تر از انواع دیگر ابرنواختر هستند)، را با استفاده از رصدخانه W. M. Keck در هاوایی شناسایی کردند که یکی از آن‌ها دورترین ابرنواختر مشاهده شده به شمار می‌آید.

به گفته جف کوک از دانشگاه فناوری سوینبرن در استرالیا و یکی از اعضای تیم تحقیقاتی، دورترین ابرنواختر رصد شده از مرگ یک ستاره بسیار عظیم ناشی شده و در مقایسه با سایر ابرنواخترها به روشی بسیار متفاوت‌تر منفجر می‌شود. جرم این ستاره عظیم 100 تا 250 برابر بزرگ‌تر از خورشید بوده است.

دانشمندان حاضر در این پروژه علمی از طیف‌سنج تصویربرداری رزولوشن پایین (LRIS) واقع در کک جهت جست‌وجوی انتشارات اخیر ابرنواخترهای کشف شده استفاده کردند.

مطالعه این رخدادها درک بهتری را از مواد شیمیایی که به هنگام مرگ این ستاره به فضا ساطع شده‌اند، در اختیار دانشمندان می‌گذارد.

به گفته کوک، مدت زمان کوتاهی پس از بینگ بنگ فقط هیدروژن و هلیم در جهان وجود داشتند و تمامی دیگر عناصر کنونی از جمله کربن، اکسیژن، آهن و سیلیکون در هسته ستارگان یا طی انفجارات ابرنواختری تولید شدند.

نخستین ستارگان پس از انفجار عظیم، چارچوب فرایند طولانی غنی‌کردن جهان که منجر به تولید کهکشان‌های مختلف، ستارگان و سیارات امروزی شد را فراهم کردند.