بنابراین تعجبی ندارد که این اخترشناس قرن شانزدهم برای درک حرکت اجسام سماویْ ریاضی را به کار گرفت. کپلر سرانجام ثابت کرد که مدار سیاره‌ها به دور خورشید بیضی است و نه، آن‌طور که اخترشناسان پیش‌تر باور داشتند، دایره‌ی کامل. کپلر همچنین دریافت که سرعت گردش هر جسمی در مدار خورشید به فاصله‌ی آن از خورشید بستگی دارد و این تغییرات سنجش‌پذیرند (هرچه نزدیک‌تر باشند، سریع‌ترند). ما امروز این یافته‌ها را قوانین کپلر می‌نامیم. جدول‌هایی که کپلر از فاصله‌ی سیاره‌ها تا خورشید تهیه کرد ۱۰ بار از جدول‌های کپرنیک دقیق‌ترند.

(تصویر بالا: یوهان کپلر و نمایش این قانون او که اجسام هرچه به جسم مرکزی – که در مداری بیضوی به دورش می‌گردند – نزدیک‌تر باشند، سریع‌تر حرکت می‌کنند و مسافت بیشتری را طی می‌کنند.)

مترجم: شادی حامدی آزاد

از همین مجموعه: ۱۰ رویداد بزرگ اخترشناسی: (10) کپرنیک زمین را در جای درستش گذاشتMore Sharin