پاسخدهنده
اختصاصی به کانوت:
فاطمه
عظیملو
مدرس و
پژوهشگر نجوم و فیزیک
همانطور که ما برای اندازهگیری فاصلهها و طولهای مختلف از
ابزارهای مختلفی استفاده میکنیم مثلاً برای اندازهگیری فاصلهی دو خط
روی کاغذ دفترمان از خطکش و برای اندازهگیری ارتفاع سقف از متر مهندسی و
برای اندازهگیری طول جاده از کیلومترشمار استفاده میکنیم. اخترشناسان
برای اندازهگیری فاصلهی اجرام نجومی مختلف روشهای متفاوتی را به کار
میگیرند. برای اندازهگیری فاصلهی ماه تا زمین فضانوردان آینههایی را
روی سطح ماه نصب کردهاند. با ارسال یک دسته پرتوی لیزر به سوی ماه و
اندازهگیری زمان رفت و برگشت پرتو به زمین و با توجه به اینکه سرعت نور در
خلاء ثابت است، فاصلهی دقیق ماه محاسبه میشود. از روی اندازهی ظاهری
ماه و سیارات نزدیک (و سیارات دور در منظومهی شمسی با داشتن ابزار رصدی با
قدرت تفکیک بالا) نیز میتوان فاصلهی ماه و سیارات منظومهی شمسی را
یافت.
روش دیگر یافتن فاصلهی ماه و اجرام یک منظومه، استفاده از
قانون سوم کپلر است که فاصلهی جسم از مرکز دوران به توان ۳ متناسب است
با توان دوم دورهی تناوب گردش وضعی آن...ادامه پاسخ
منبع: پرسش و پاسخ کانوت