اختروش‌ها یا کوازارها  هسته‌های فعال کهکشان‌های دوردست هستند و نام اختروش یا شبه ستاره برای این به آن‌ها داده شده است که اجرامی بسیار درخشان و نقطه‌ای همانند ستاره‌ها به نظر می‌رسند.

 ماهیت واقعی اختروش‌ها به درستی شناخته شده نیست اما  بر اساس آخرین مطالعات، اخترشناسان به این نتیجه رسیده‌اند  که انرژی عظیم اختروش‌ها از فروریزش مواد داخل اَبَرسیاه چاله‌ی مرکزی کهکشان‌های جوان تامین می‌شود. اختروش‌ها انتقال به سرخ بسیار بالایی دارند، به این معنی که آن‌ها با سرعت زیادی از ما در حال دور شدن هستند و بنا بر قانون انبساط عالم هابل  این نشان می‌دهد که در فاصله‌ی بسیار زیادی از ما قرار دارند. بنابراین نوری که ما از اختروش‌ها دریافت می‌کنیم مربوط به میلیاردها سال قبل است، زمانی‌که عالم بسیار جوان بوده است...ادامه‌ی پاسخ

منبع: پرسش و پاسخ کانوت