سیاره‌ی زهره  (ناهید)

دومین، داغ‌ترین و درخشان‌ترین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی بعد از عطارد٬ سیاره‌ی ناهید یا زهره (عربی) است که بعد از ماه و خورشید پرنور‌ترین جسم آسمانی به شمار می‌رود. «ونوس» که معادل لاتین زهره است به معنای الهه‌ی زیبایی و عشق است. بابلی‌ها این سیاره‌ را «ایشتار» می‌نامیدند.

قطر این سیاره تقریباً هم اندازه‌ی قطر زمین است (۶۵۰ کیلومتر کم‌تر) و در این قطر تقریباً یکسان چگالی آن نیز ۹۵% چگالی زمین و جرم آن %۸۰ جرم زمین است که شباهت بیشتری را به ارمغان می‌آورد. شدت جاذبه‌ی زهره بسیار نزدیک به زمین است و جنس هسته‌ی آن مانند زمین از آهن و نیکل است. از این رو عده‌ای زهره را خواهر زمین می‌نامند.

خصوصیت منحصر به فرد سیاره‌ی زهره جوّ آن است زیرا علاوه بر این‌که حدود %۹۶ درصد آن را دی‌اکسید‌کربن تشکیل می‌دهد ضخامت آن مانند پتویی یکپارچه و بدون شکاف به

تصویر سیاره‌ی زهره همراه با جوّ

دور سیاره پیچیده است و آن را به جهنمی تبدیل کرده است که فلز سرب در دمای سطح آن ذوب می‌گردد. این ابر‌ها در حدود ۸۰ درصد نور خورشید را بازمی‌تابانند و سیاره‌ی زهره را به درخشان‌ترین سیاره‌ی منظومه‌ی شمسی تبدیل می‌کنند. سطح زهره مقدار اندکی از نور به درون راه یافته را جذب می‌کند و این مقدار نور جذب شده به‌صورت گرما از سطح بازتابیده می‌شود، اما انبوه دی‌اکسید کربنِ جوّ این گرمای بازتابیده را به دام انداخته و از‌‌ رها شدن ... ادامه‌ی مطلب