پاسخ‌دهنده‌ی اختصاصی به کانوت:
کارن مولاوردی‌خانی
کارشناس ارشد هوافضا؛ دانشجوی دکتری علوم فضایی در سیاره‌شناسی، دانشگاه کلرادو- بولدر
جهان از همه سو در حال انبساط
است و هیچ نقطه‌ای را نمی‌توان به عنوان مرکز پیدایش آن متصور شد و به
دنبال دورترین و قدیمی‌ترین کهکشان‌ها گشت. از این رو انتظار می‌رود که
بتوان دورترین کهکشان‌ها را در همه جای آسمان یافت. امّا مشکل چیست؟
چشم
انسان و سایر ابزار رصدی برای دیدن کهکشان‌ها، ستارگان و سایر اجرام
آسمانی نیاز به دریافت نور منتشر (یا منعکس) شده از آن جسم دارند. اما
ستارگان، ابرها و گازهای بین ستاره‌ای مانع
از رسیدن نور کهکشان‌های دوردست به ما می‌شوند. به طور نمونه اگر به سمت
راه‌شیری در آسمان نگاه کنیم به احتمال زیاد در حال نگاه کردن به ستارگان
نزدیک پر نور و محیط پیرامون آن‌ها هستیم و در این مسیر، اجرام فراکهکشانی
مجال اندکی خواهند یافت تا از لابلای موانع گوناگون به چشمان ما برسند...ادامه پاسخ
منبع: پرسش و پاسخ کانوت