مرکز کهکشان راه شیری یک محل حیرتانگیز و پر از عجایب فضایی است که میتواند برای ستارهشناسان مشتاق ثبت تصویر از این ویژگیها و درک بیشتر از موقعیت خود در کهکشان، مکان گیجکنندهای هم به نظر برسد؛ اما با کشف جدید دانشمند ایرانی دانشگاه نورثوسترن، آنها به راحتی قادر خواهند بود تا یادگارهای زیبایی را از فضا برای خود داشته باشند.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، دکتر فرهاد یوسفزاده، استاد ایرانی دانشگاه نورت وسترن آمریکا و محقق و ستاره شناس ناسا ابزار جدید را برای شناسایی ابرهای غبار و ستارگان کشف کرده که شامل ثبت تصویر از آنها با استفاده از امواج رادیویی است.
یوسف زاده اولین کسی است که ابرها و ستارگان تاریک رادیویی را کشف کرده است. ستارگان در مراحل اولیه و پایانی تکامل خود با ابرهای بزرگی از غبار و گاز پوشیده می شوند.
یوسفزاده اظهار کرد: هنگامی که این ستارگان یا ابرهای تاریک را در تصاویر طولموج رادیویی مشاهده می کنید، به شما چیزهای جالبی را خواهد گفت. ما به سرعت دریافتیم که یک ابر گاز سرد یا ستاره غبارآلود با یک رابط رادیواکتیو داغ ترکیب شده و یک تعامل رخ میدهد. دانستن جزئیات این ابرها بسیار اهمیت دارد چرا که ابرها میتوانند ستارگان را بوجود آورده و همچنین مواد مورد نیاز برای رشد سیاهچالهها را تامین کنند.
پرفسور یوسفزاده، استاد فیزیک و ستارهشناسی در دانشکده هنرها و علوم واینبرگ و عضو مرکز اکتشاف و تحقیقات میانرشتهای در فیزیک نجومی است.
برخلاف طول موجهای پرتو ایکس، مادون قرمز و نوری، مشاهده یک ویژگی تاریک در امواج رادیویی غیرعادی است. رادیو یک طولموج بلند داشته و از این رو به سادگی جذب نشده و معمولا از میان همه چیز عبور میکند.
پروفسور یوسفزاده ابتدا بر این تصور بود که شاید ویژگیهای تاریک مشاهده شده در تصاویر رادیویی خیلی مهم نیستند اما سپس این ویژگیها را با پنج ابر مولکولی و غباری متراکم شناخته شده که در مرکز کهکشان راه شیری هستند، مرتبط کرد.
وی اظهار کرد: این شیوه به ارائه حساسیت بسیار خوب برای ویژگیهای غبارآلود کم نور پرداخته و میتواند تصاویری با وضوح بالاتری را نسبت به تلسکوپهای دیگر به ثبت برساند.
همچنین ستاره شناسان میتوانند اندازه ستارههای غبارآلود را با این شیوه جدید اندازهگیری کنند.
پروفسور یوسفزاده این نتایج را در دویست و بیست و یکمین نشست انجمن نجوم آمریکا در لانگبیچ کالیفرنیا ارائه کرده است.
به گفته یوسفزاده، تعامل یک ابر غبار سرد با یک میدان تابش داغ منجر به کاهش انتشار پیوسته شده و مانند یک شکل تاریک در تصاویر طولموج رادیویی دیده میشود. تصاویر تیره که ابرهای مولکولی را دنبال میکنند، به ستارهشناسان در اندازهگیری ابر در شکل سهبعدی کمک خواهد کرد.
این دانشمند ایرانی یکی از مثالهای خوب از یک ابر غبار که برای تصویربرداری با این شیوه مناسب بوده را ابر کوچک G2 معرفی کرده که به سرعت در حال نزدیک شدن به سیاهچاله میانی کهکشان راه شیری است.
این پژوهش در مجله Astrophysical Journal Letters منتشر شده است.