پاسخ‌دهنده‌ی اختصاصی به کانوت:
محمد رحیمی- عکاس و منجم آماتور، مترجم کتاب حیات در کیهان و مدیر وب‌سایت پارس‌اسکای
پاسخ
این پرسش یکی از مهم‌ترین چالش‌های دانشمندان و محققان در زمینه‌ی اختر
زیست‌شناسی است. برای درک موضوع بهتر است شرایط بوجود آمدن منظومه‌ی شمسی و
در ادامه بررسی پیدایش حیات در تنها سیاره‌ی شناخته شده یعنی زمین خودمان
را بررسی کنیم.
تشکیل منظومه‌ی خورشیدی
خورشید
ما به همراه منظومه‌ی سیاره‌ای آن، در فاصله‌ی دو سوم از مرکز کهکشان و
بین دو بازوی کهکشان مارپیچی راه‌شیری قرار گرفته است. خورشید، ستاره‌ای
معمولی در منطقه‌ای معمولی است و با خانواده‌ای از سیاره‌ها و ماه‌های
آن‌ها به همراه سیارک‌ها و دنباله‌دارها احاطه شده است. نخستین مرحله در
تاریخ شکل‌گیری منظومه‌ی خورشیدی، هنگامی است که «اَبْرِ میان ستاره‌ای»
درهم فرو ریخت و «صفحه‌ی پیش‌سیاره‌ای» شکل گرفت. اخترشناسان درست
نمی‌دانند چه عاملی موجب رُمبِش این ابر شد. گمانه‌های مختلفی، از جمله موج
لرزه ناشی از انفجار یک اَبَر نو اَختر در نزدیکی این ابر، مطرح شده است.
با در هم فروریختن این ابر، دانه‌های غبار به سمت مرکز این سحابی کشیده
شدند، به هم چسبیدند، بزرگ‌تر و بزرگ‌تر شدند تا سرانجام به شکل سیاره‌ها
در آمدند ... ادامه‌ی پاسخ
منبع: پرسش‌و پاسخ کانوت