هنگامی که SN 1006 در روز اول می سال ۱۰۰۶ پیش از میلاد در آسمان ظاهر شد بسیار درخشان‌تر از زهره بود و در طول هفته در آسمان روز هم دیده می‌شد. اخترشناسان چینی، ژاپنی، اروپایی و عرب هم این درخشش باشکوه را ثبت کرده‌اند. با آغاز عصر فضا در دهه‌ی ۱۹۶۰، دانشمندان ابزارها و آشکارسازها را به جوّ زمین فرستادند تا عالم را در طول‌موج‌هایی (مانند پرتو ایکس) بررسی کنند که روی زمین دریافت و بررسی آن‌ها دشوارتر است. یکی از کم‌نورترین منابع پرتو ایکس که نسل نخست ماهواره‌ها آن را کشف کردند ابرنواختر SN 1006 بود. این ابرنواختر در فاصله‌ی ۷ هزار سال نوری زمین قرار دارد.  

تصویر جدید رصدخانه‌ی پرتو ایکس چاندرا از SN 1006، باقی‌مانده‌ی این ابرنواختر را با جزئیات بی‌نظیری نمایش می‌دهد. اخترشناسان تصاویری را که چاندرا از ۱۰زاویه و میدان دید گوناگون گرفته است روی هم انداخته‌اند تصویری پر نقش و نگار از ذرات باقی‌مانده‌ی کوتوله‌ی سفید به دست آورده‌اند.

در این تصویر پرتو ایکس پرانرژی، با انرژی متوسط و با انرژی کم به ترتیب با رنگ‌های آبی، سبز و سرخ ثبت شده است... ادامه‌ی خبر

منبع: وب‌سایت کانوت