بسیاری از منجمان در هشت سال گذشته با مرکز ثبت شهابسنگها
در ناسا (MEO) همکاری میکنند تا ساعتهای متوالی ویدیوهای معمولاً
یکنواختی از ماه را بررسی کنند. علت این بررسی ثبت برخوردهای اجرام آسمانی
با ماه است.
روز
۱۷ مارچ/۲۷ اسفند گروهی از این منجمان با تلسکوپ ۱۴ اینچی (در نزدیکی مرکز
فضایی مارشال) نور درخشانی را ثبت کردند که درواقع درخشانترین نوری است
که تا به حال در این جستوجوی ۸ ساله ثبت شده است. نوری با قدر ۴ که با چشم
غیر مسلح هم دیده میشد.
با
این حال این نور درخشان تا بیش از یک ماه بعد هم کشف نشده بود. شهابسنگی
با برخورد به دریای ایمبریوم Imbrium (مکان دقیق آن ۲۳٫۸°W, 20.6,°N و در
لبهی جنوبی این دریا است) باعث به وجود آمدن این نور شده بود.
اینکه
اندازهی شهابسنگ چقدر بوده است با اینکه از بررسی میزان نور ایجاد شده و
مدت زمان درخشش ممکن است اما میتوان گفت کاری است که فقط بر حدس و گمان
استوار است. شهابسنگهایی که با زمین برخورد میکنند به علت ورود به جوّ
میسوزند اما ماه جوّی ندارد که چنین اثری ایجاد کند پس علت ایجاد نور
چیست؟
ادامهمطلب
منبع: کانوت