بیشتر سیاهچاله های بزرگ دنیا وعده های غذایی خود را در پشت درهای بسته صرف می کردند.

کوازارها سیاهچاله هایی عظیم الجثه و فوق سنگین هستند و در اطراف آنها حلقه عظیم الجثه ای از گاز و گرد و غبار وجود دارد . آنها در قلب دوردست کهکشان ها به حیات ادامه می دهند . این اجرام قادر هستند در طول یک سال جرمی معادل یک هزار ستاره تولید کنند . سیاهچاله ها ماده و گرد و غبار حلقه را جذب می کنند و منظره درخشانی در جهان پدید می آورند . این منظره تابناک فرمهای گوناگونی دارد و این درخشش می تواند در طیف هایی چون پرتو ایکس و فروسرخ و طیف مرئی باشد .

دانشمندان هنوز نمی دانند تعداد این اجرام غول پیکر کیهانی چند تاست . یک راه استاندارد برای براورد عدد آنها اندازه گیری پس زمینه اشعه ی ایکس کیهانی است زیرا کوازار در زمینه اشعه ی ایکس همه چیز را در آسمان تحت الشعاع قرار می دهد . با شمردن پس زمینه اشعه ی ایکس ممکن است به مجموع تعداد کوازارها نزدیک شویم . اما این تخمین با مشاهدات واقعی کوازارها در طیف ایکس و طیف مرئی تطابق نمی کند . ستاره شناسان بر این عقیده اند که بیشتر کوازارها دید ما را به وسیله گاز و گرد و غبار مسدود می کند . آنها می گویند این گونه کوازارها در حلقه گرد و غباری پنهان می شوند و گروهی دیگر از آنها در زیر گرد و غبار کهکشان ها مدفون شده اند . اسپیتزر هر دو نوع کوازار را با اشعه ی فروسرخ خود نمایان می سازد زیرا بر خلاف پرتو ایکس ، پرتو فروسرخ این امکان را دارد تا بتواند در میان گاز و غبار حرکت کند .پژوهشگران 21 نوع کوازار را در زمان معین و کوتاهی در آسمان می توانند رد یابی کنند . همه ی این موارد در رابطه با کوازارها در مؤسسه ی ملی تلسکوپ بزرگ آرایه واقع در نیو مکزیکو و توسط محققان فیزیک در انجمن ویلیام هرشل در اسپانیا تأیید شده است .  

دکتر مارک لیسی از مرکز علمی اسپیتزر در مؤسسه تکنولوژی کالیفرنیا گفت: بیشتر سیاهچاله های فوق سنگین با گرد و غبار , در اختفا در حال رشد هستند . این کشف این اجازه را به ستاره شناسان می دهد که به هم بپیوندند و در عکسها به چگونگی کامل شدن کوازارها در جهان ما بپردازند . این اجرام  در گرد و غبار ضخیم کهکشانی پوشیده اند .یک تیم تحقیقاتی واقع در دانشگاه آریزونا شبه کوازار ها را با استفاده از اسپیتزر جستجو می کنند . شرح این پژوهش در اين سايت قرار گرفته است. http://uanews.org/science