تصویر زیر که بامداد 30 آوریل / 10 اردیبهشت (به وقت جهانی) بهوسیله تلسکوپی نیممتری در نیومکزیکو ثبت شده، این دنبالهدار را در فاصله 40 میلیون کیلومتری زمین و در صورت فلکی دباکبر نشان میدهد. بر اساس محاسبات، این دنبالهدار در تاریخ 29 می / 8 خرداد از فاصله 8.3 میلیون کیلومتری زمین عبور میکند که فاصله نسبتا نزدیکی به شمار میرود.
دنبالهدار لینییر از قدر 14 میدرخشد که برای این فاصله کمنور است و این بدان معنی است که دنبالهدار غبار زیادی تولید نمیکند. بنابراین وقتی زمین در تاریخ 29 می / 8 خرداد از مرکز بقایای غبار پراکندهشده طی سال جاری عبور میکند، شهابباران قابلتوجهی اتفاق نخواهد افتاد؛ اما کارشناسان ناسا عقیده دارند وقتی زمین از تودههای قدیمیتر غبار که طی گذرهای این دنبالهدار در قرن نوزدهم برجامانده، عبور کند، میتوان در هر ساعت حدود 200 شهاب را بر پهنه آسمان مشاهده کرد. این همان اتفاقی است که روز 24 می / 3 خرداد اتفاق خواهد افتاد.
پیشبینی میشود زمان اوج این شهابباران بین ساعت 6 تا 8 صبح روز 24 می به وقت جهانی (10:30 تا 12:30 روز 3 خرداد به وقت تابستانی ایران) باشد. کانون این شهابباران در صورتفلکی زرافه (شتر بهشتی) و نردیک به ستاره قطبی است و بهترین مکان برای مشاهده این شهابباران، آمریکای شمالی است که اوج بارش در نیمه شب محلی اتفاق خواهد افتاد. برای منجمان و علاقمندان داخل ایران، بهترین زمان برای رصد این شهابباران شامگاه دوم خرداد و بامداد سوم خرداد خواهد بود.