دانشمندان ژاپنی مدعیاند شهابسنگ روسیه حدود 290 میلیون سال پیش به سیارک دیگری برخورد کرده است.
به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، برخلاف بسیاری از دیگر اجسام نزدیک به زمین، سفر شهابسنگ چلیابینسک روسیه به خوبی رهگیری شده و این جسم کیهانی بقایایی روی زمین بر جای گذاشته که به دانشمندان فرصتی کمنظیر برای مطالعه چگونگی شکلگیری آن را میدهد.
هماکنون محققان ژاپنی معتقدند توپ آتشین چلیابینسک احتمالا 290 میلیون سال پیش با سیارک دیگری برخورد کرده است. این کشف به منجمان دیدگاهی در خصوص طول عمر دیگر سیارکهایی میدهد که شاید با زمین برخورد کنند.
تحلیل نوعی ماده معدنی موسوم به یشم سبز (jadeite) که در قطعات بازیابیشده پس از انفجار وجود داشت، نشان داد جسم والد این شی آسمانی با سرعت 4800 کیلومتر در ساعت به سیارک بزرگتری برخورد کرده است. با محاسبه سرعتی که یشم سبز جامد شده، تیم علمی توانست تعیین کند که سیارک روسی پس از یک برخورد شکل گرفته است.
شکل یشم سبز یافتشده نشان میدهد که جسم والد سیارک به سیارک دیگری برخورد کرده که قطر آن دستکم 150 متر بوده است. دانشمندان هنوز در حال تحلیل بقایای این شیء و محاسبه مسیر دقیق آن به سمت زمین هستند.
به گفته شین اوزاوا از دانشگاه توهوکوی ژاپن، این برخورد احتمالا شهابسنگ چلیابینسک را از جسم والدش جدا کرده و آن را به زمین تحویل داده است.
این جسم کیهانی به عرض 20 متر در تاریخ 15 فوریه 2013 روی شهر چلیابینسک واقع در جنوب غربی سیبری سقوط کرد و بخش عظیمی از آن به شکل یک توپ آتشین سوخته شد. این موضوع به دلیل حرارتی است که شی هنگام سقوطش در جو با سرعت 67 هزار و 600 کیلومتر در ساعت کسب کرده است. با این حال، بسیاری از بقایای آن جان سالم به در بردند.
شهابسنگ مزبور با سرعتی تقریبا 60 برابر سرعت صوت حرکت میکرد و در 30 کیلومتری بالای زمین با نیرویی تقریبا 30 برابر بمب اتم هیروشیما منفجر شد. انفجار بر فراز شهر چلیابینسک موجب ایجاد امواج شوکی شد که ساختمانها را نابود کرد و به بیش از 1000 نفر آسیب رساند.
جسم روسی موجب رخداد دومین انفجار قدرتمند در سراسر تاریخ شد. نخستین انفجار در سال 1908 و زمانی رخ داد که یک سیارک مشکوک با نیرویی هزار برابر قدرتمندتر از بمب اتمی هیروشیما منفجر شد و 80 درخت موجود در فضایی به مساحت 2000 کیلومتر مربع نزدیک رود Podkamennaya Tunguska در سیبری روسیه را با خاک یکسان کرد.
جزئیات این کشف علمی در مجله Scientific Reports منتشر شد.