مطالعه صورت گرفته توسط محققان نشان می‌دهد، تاج خورشیدی – جو وسیعی از ذرات خورشیدی که این ستاره را در برگرفته‌اند – بسیار بزرگتر از تصورات قبلی بوده و تا 8 میلیون کیلومتر بالاتر از سطح خورشید گسترش یافته است.
اطراف خورشید، فضای وسیعی از ذرات خورشیدی وجود دارد که محل فوران‌های خورشیدی، ستون‌های غول‌پیکر مواد و ازدحام میدان‌های مغناطیسی است.
محققان موسسه تحقیقات ساوث‌وست، با استفاده از رصدخانه روابط خورشیدی زمینی (STEREO) دریافتند که این جو موسوم به تاج خورشیدی (corona) بسیار بزرگتر از محاسبات قبلی است.
این مشاهدات، نخستین اندازه‌گیری مستقیم از مرز درونی هلیوسفر – حباب غول‌پیکر در برگیرنده ذرات خورشیدی در اطراف خورشید و همه سیارات – محسوب می‌شود.
با ترکیب اطلاعات بدست آمده توسط STEREO با داده های فضاپیمای وویجر 1 از مرز بیرونی هلیوسفر، میزان گسترش این حباب محلی تعیین شد.
محققان امواجی موسوم به امواج مگنتوسونیک (magnetosonic) و ترکیبی از امواج صوتی و امواج مغناطیسی موسوم به امواج Alfven را مورد مطالعه قرار دادند؛ برخلاف نوسان امواج صوتی بر روی زمین که در هر ثانیه صدها بار روی می‌دهد، نوسان این امواج یک بار در هر چهار ساعت است.
ردیابی امواج مگنتوسونیک نشان داد که مواد در سراسر این فضای گسترده، در تماس طولانی‌تری با مواد خورشیدی هستند و حتی تا 8 میلیون کیلومتر دورتر از سطح خورشید، طوفان‌های عظیم خورشیدی یا فوران‌های عظیم تاجی قادر به بازسازی اثرات موج‌دار احساس شده در تاج خورشیدی هستند.
کاوشگر خورشیدی Solar Probe Plus ناسا که سال 2018 با هدف بررسی دقیق خورشید راهی فضا می‌شود، جزئیات بیشتری در این خصوص در اختیار محققان قرار خواهد داد.
نتایج این مطالعه در مجله Astrophysical منتشر شده است.