آژانس فضايی آمريکا، ناسا، می گويد مطمئن است می تواند کپسول حاوی نمونه های جمع آوری شده ازيك دنباله دار را ماه آينده به سلامت به زمين بنشاند.
ماموريت موسوم به "استارداست" (Stardust) تقريبا دو سال قبل مواد غبارآلود دنباله دار "وايلد-2" را به دام انداخت و محموله ارزشمند خود را قرار است روز 15 ژانويه به زمين بازگرداند.کپسول حاوی نمونه ها با سرعتی که تاکنون برای اشيای مصنوع بشر سابقه نداشته وارد جو زمين خواهد شد و سپس برای فرودی نرم در صحرای يوتا تلاش خواهد کرد.دانشمندان و مهندسان ناسا معتقدند که سيستم چتر فرود قادر به انجام فرودی موفق خواهد بود.با اين حال آنها مشکلاتی که گريبانگير يک کاوشگر نمونه بردار ديگر به نام "جنسيس" (Genesis) شد را از ياد نخواهند برد. چترهای آن کاوشگر سال گذشته هنگام فرود باز نشد و به زمين سقوط کرد.اعضای تيم "استارداست" روز چهارشنبه به خبرنگاران گفتند مطمئن هستند که آن حادثه تکرار نخواهد شد، با اين حال خود را برای مقابله با هرگونه وضعيت اضطراری آماده کرده اند.اد هرست، مدير سيستم های استارداست، گفت: "ما از جنسيس درس های لازم را آموخته ايم و فرآيند نفس گير و وسيعی را برای بررسی بازگشت کپسول استارداست طی کرده ايم.""هميشه اين خطر جزئی وجود دارد که يک جای کار هنگام بازگشت ايراد پيدا کند، اما به عقيده ما احتمال آن در حال حاضر خيلی کم است."تام داکسبری، مدير پروژه استارداست، افزود: "کپسول بازگشت خيلی کوچک اما بسيار سخت و مقاوم است. در صورت باز نشدن چتر يا فرودی دشوار، مطمئن هستيم می توانيم اين ماموريت را با موفقيت تکميل کنيم."
مناظر حيرت انگيز
کاوشگر استارداست از يک سفر 8/4 ميليارد کيلومتری در اطراف منظومه شمسی که هفت سال طول کشيد به زمين بازمی گردد، سفری که نقطه اوج آن برخورد نزديک با دنباله دار "81 پی/وايلد 2" در روز جمعه دوم ژانويه 2004 بودکاوشگر در جريان عبور از کنار دنباله دار، بيش از 70 عکس از آن برداشت و انبوهی اطلاعات و داده ها را جمع آوری کرد که دانشمندان هنوز سرگرم مطالعه آنها هستند.
عکس های آن که در آن زمان بهترين تصاوير با نمای نزديک از هسته يک دنباله دار بود اطلاعات تازه زيادی را آشکار می کرد.آن تصاوير يک "کوه پرنده" آبله رو که گاز و غبار از آن فوران می کرد را نمايان می ساخت.دان برانلی، محقق ارشد اين پروژه گفت: "وقتی کاوشگر به دنباله دار رسيد برای نخستين بار مشخصات باورنکردنی سطح آن مثل پرتگاه های تند، بلندی های لبه دار، قله های تيز و مشخصات زيادی ديگری را ديديم و عجيب اينکه قبلا در هيچ يک از اجرام منظومه شمسی شاهد چنين مشخصاتی نبوده ايم."استارداست از ميان گاز و غبار برآمده از اين جرم که همان دنباله آن است گذشت و ذرات آن را در ماده ای به نام "اروژل" (aerogel) به دام انداخت. چگالی اروژل بسيار کم است و 8/99 درصد آن از هوا تشکيل شده.آن نمونه ها در يک کپسول جاسازی شد و همين محفظه است که کاوشگر استارداست در پرواز از کنار زمين پرتاب خواهد کرد.
'کتابخانه' فضايی
اين کپسول 46 کيلوگرمی با سرعت 13 کيلومتر در ثانيه وارد اتمسفر خواهد شد و ردی روشن در آسمان شمال غربی آمريکا از خود به جا خواهد گذاشت.سپس چترهای فرود باز شده و محفظه را به آرامی در يک پايگاه نيروی هوايی در ايالت يوتا بر زمين خواهد نشاند.پژوهشگران انتظار دارند مطالعات آنها به روی نمونه هايی که در فاصله 389 ميليون کيلومتری زمين جمع آوری شده، به درک نحوه شکل گيری دنباله دارها و همچنين شناخت نخستين روزهای تاريخ منظومه شمسی کمک کند.داده های شيميايی و فيزيکی به دام افتاده در اين ذرات می تواند حاوی مواد تشکيل دهنده سيارات باشد و نحوه تشکيل کرات را روشن کند.دکتر برانلی گفت: "ماموريت ما استارداست (غبار ستارگان) نام دارد چون به اعتقاد ما برخی از ذرات موجود در اين دنباله دار از خورشيد و سيارات قديمتی تر است، و در اطراف ساير ستارگان تشکيل شده است"."ما از اين دنباله دار به عنوان نوعی کتابخانه استفاده می کنيم. اين جرم آسمانی مصالح ساختمانی منظومه شمسی را به دام انداخته، آنها را دور از خورشيد در دمای پايين برای چهار و نيم ميليارد سال حفظ کرده و اکنون در فضا رها کرده است. ما آن مواد را دو سال و نيم قبل به تله انداختيم و ظرف دو هفته ديگر در يک صحرا فرود خواهند آمد."