بیش از دو دهه پیش در اواسط آبان ماه ۱۳۶۹، نشریه ماهانه‌ای برای نخستین بار در دکه‌های روزنامه فروشی‌ دیده شد که یک نوآوری بی‌نظیر در تاریخ مطبوعات ایران به شمار می‌رفت. مجله‌ای با نام «مرزهای بیکران فضا». این ماهنامه، نخستین رسانه مکتوب در طول تاریخ مطبوعات ایران بود که نه تنها حروف چینی و صحفه‌آرایی آن با رایانه صورت می‌گرفت، بلکه عکس‌ها اسکن می‌شد و صفحه‌هایش به صورت فیلم به لیتوگرافی تحویل می‌گردید. البته این تنها برتری مرزهای بیکران فضا نبود. به لحاظ محتوا نیز ماهنامه، نوآوری‌های شگفت انگیزی داشت. 

مصاحبه‌های اختصاصی با فضانوردان در سال‌هایی که هنوز خبری از اینترنت و ایمیل نبود، گزارش‌های اختصاصی از پرتاب‌های فضایی، ویژه نامه‌ها و ضمیمه‌های جذاب، مطالب متنوع و دست اول و غیره از دیگر ویژگی‌های خاص این مجله به شمار می رفت.اما دیری نگذشت که مرزهای بیکران فضا با بادهای سرد نامهربانی، کم‌کم افسرده و پژمرده شد و مشتاقان اخترشناسی و فناوری فضایی با ظهور نشریات دیگری همچون ماهنامه نجوم و ماهنامه هوافضا توانستند علاقه‌مندی‌های علمی خود را تا حدی ارضا کنند.

پس از مدتی سیروس برزو صاحب امتیاز و سردبیر مجله مرزهای بیکران فضا، به همراه جمعی از روزنامه‌نگاران علمی کشور و به همت جوانان با انگیزه و علاقمند، این نشریه را این بار با ساختاری متفاوت بر بستر وب تحت عنوان «مجله اینترنتی مرزهای بیکران فضا» احیا کردند که بنا به دلایلی پس از چند ماه فعالیت متوقف شد.

اما خبر خوش آن‌که از این به بعد با همکاری روزنامه‌نگار و پژوهشگر تاریخ فضایی، سیروس برزو، بخشی تحت عنوان «دانش‌نامه مرزهای بیکران فضا» به عنوان یکی از اصلی‌ترین بخش‌های «پایگاه اینترنتی علمی، خبری و تحلیلی کیهان‌نورد»، فعالیت خود را آغاز خواهد کرد. 

برای دسترسی به این بخش جدید روی لینک زیر کلیک کنید:

«دانش‌نامه مرزهای بیکران فضا»