به تازگی ناسا با استفاده از تلسکوپ فضایی هابل در هسته کهکشان راه شیری اقدام به حفاری باستان‌شناسی کیهانی کرده است.

محققان ماموریت هابل برای اولین بار جمعیتی از کوتوله‌های سفید باستانی را کشف کردند که از سوختن ستاره‌های پرجنب‌و‌جوش ساکن مرکز کهکشان راه شیری به جا مانده است.

این بدین معنی است که ستاره‌شناسان نقشه‌های ساختار اولیه کهکشان ما را کشف کرده‌اند.

یافته‌های حاصل از این مطالعه که ناسا با جزئیات بیشتر آن را مورد بررسی قرار داده، نشان می‌دهد ساختار این کهکشان به شکل یک برآمدگی وسیع مرکزی است که ستارگان مانند دیسکی به شکل یک پنکیک در اطراف آن قرار دارند.

طبق اعلام ناسا، تجزیه‌ و تحلیل داده‌های هابل از این فرضیه پشتیبانی می‌کند که ابتدا برآمدگی راه شیری تشکیل شده و به سرعت و در عرض کمتر از دو میلیارد سال ساکنان ستاره‌ای‌اش متولد شده‌اند.

بقیه دیسک پهناور این کهکشان که شامل ستارگان نسل دوم و سوم است، آهسته‌تر در مناطق حومه‌ای و در اطراف برآمدگی مرکزی مانند یک کلاه مکزیکی غول‌پیکر بوجود آمده و رشد کرده‌اند.