محققان کالج ایتاکا در نیویورک شواهدی را مبنی بر مه اسیدی کشف کرده‌اند که سطح مریخ را تغییر می‌دهد.

به گزارش سرویس علمی ایسنا، این کشف از طریق تجزیه و تحلیل داده‌های جمع آوری شده توسط مریخ‌نورد «روح» ناسا طی دوره کاوش آن از سیاره سرخ به دست آمده است.

کاوشگر روح در ژانویه سال 2004 در مریخ فرود آمد و پیش از اینکه در خاک نرم سیاره سرخ زمین‌گیر شود، پیشرفت‌های متعددی را بوجود آورد که به صورت اساسی، درک محققان را از این سیاره تغییر داد. در نهایت، این مریخ‌نورد انتقال اطلاعات را متوقف کرد و آخرین ارتباط‌گیری آن در روز 22 مارس 2010 اتفاق افتاد.

مانند اغلب ماموریت‌های پرچم‌دار ناسا، مریخ‌نورد روح مانند اسمش باقی مانده و تا مدتها پس از فرو رفتن به خواب چند ساله‌اش به ارائه بینش‌هایی در مورد محیط مریخ ادامه داد.

سوشانا کول، دانشیار کالج ایتاکا به تجزیه و تحلیل داده‌های یافته شده توسط کاوشگر روح از دوازده مکان در Cumberland Ridge و Husband Hill که با تمرکز بر رخ‌نمون‌های صخره‌ای جمع آوری شده بود، پرداخت. این شکل‌ها اختلالات قابل توجهی را به نمایش می‌گذارند که به روند عجیب مشابه زمین در سیاره سرخ اشاره می‌کند.

اعتقاد بر این است که واکنش شیمیایی بین بخار آب اسیدی ناشی از فعالیت‌های آتشفشانی که به VOG نیز معروف است و رخ‌نمون‌های صخره‌ای می‌تواند اختلال محسوب شود. پدیده‌ای شبیه به VOG که بر روی زمین در حال اتفاق افتادن است، توسط آتشفشان Kilauea در هاوایی ایجاد شده است.

وقتی که بخار آب به صخره‌ها می‌رسد، ممکن است حاوی اثر اکسید آهن باشد که در رخ‌نمون‌های صخره‌ای وجود دارد و باعث شود که ذخایر معدنی شکل خود را از دست داده و شکل ژل مانندی به خود بگیرند.

هنگامی که آب VOG تبخیر شد، ژل اساسا به یک عامل سیمانی تبدیل می‌شود و برای تشکیل الگوهای غیر معمول در سطح صخره، سخت می‌شود. با توجه به اظهارات کول، این روند به صورت تدریجی در طول دوره‌های طولانی مدت اتفاق افتاده است.

تغییرات در سطح اکسید شدن آهن در صخره‌های مشخص می‌تواند در نتیجه قرار گرفتن متفاوت در معرض این عناصر باشد. به عنوان مثال، صخره‌هایی که بیشتر در معرض نور خورشید قرار دارند، ژل در آنها سریع‌تر تبخیر می‌شود و به اکسید شدن کمتری نیاز دارند.