گزارش گروه كرمان و چگونگي جابه جايي رکورد جدایی زاویه ای هلال ماه

بنام خدا 

 خداوند بزرگ را شاکریم که به رصد گران ایرانی این قدرت و صلابت را ارزانی داشته تا بار دیگر بتوانند رکورد تازه ای را در عرصه جهانی به نمایش بگذارند .

  با رویت هلال جذاب و زیبای صفر این شانس برای ایرانیان به وجود آمد که بتوانند رکورد جدایی زاویه ای هلال ماه را بهبود بخشند . رکورد سن هلال ماه و جدایی زاویه ای در جهان متعلق به ایران است ؛ گروه مستقر در کرمان توانستند باکم کردن 13 دقیقه قوسی رکورد جدایی زاویه ای را بهبود ببخشند، این رصد در غروب روز سه شنبه در جنوب کرمان به وقوع پیوست. 7 رصد گر توانستند این هلال جذاب را با دو تلسکوپ 14 و 8 اینچ مید 4 دقیقه پس از غروب خورشید به دام انداخته و به مدت بیش از 20 دقیقه آن را رویت کنند.

این هفت نفر عبارتند از: آقایان محسن شریفی ، رضا اسفندی ، علی حاج احمدی ، جواد ذوالقدر، سعید  دوست محمدی،  احسان مهر جو و سید محسن قاضی میر سعید

 مشروح گزارش :

شاید دو سالی بود که با عزیزان گروه فسا قرار می گذاشتیم که فلان رصد را با هم انجام دهیم ، اما بنا به دلایلی نمی شد ، در سال 84 برای رصد دو هلال قرار گذاشتیم. هلال ماه شعبان وهلال ماه ذیقعده اما باز هم نشد ، اخرین روزهای ماه محرم مجددا قرارگذاشتیم که این هلال را در کنار هم رصد کنیم   محل رصد را هم یا همان فسا یا کرمان انتخاب کردیم ، گروه فسا تصمیم گرفت که روز یکشنبه را در فسا بماند و هلال صبحگاهی را رصد کند و دوشنبه صبح فسا را به سمت  کرمان ترک کند ، پس از مشورت با هم قرارشد از رصد هلال در روز با چشم غیر مسلح صرف نظر کرده و همان روز به سمت کرمان حرکت کنند تا بتوانند برای رصد هلال در روز با چشم مسلح در کرمان باشند ، با پیگیری های هم که در تهران داشتیم قرار شد تعدادی از رصدگران تهرانی هم به کرمان اعزام شوند ، اما یک کار غیر منتظره برای من پیش امد که داشت برای سومین بار قرارمان را به هم می زد من چاره ای نداشتم الزاما می بایستی در تهران می ماندم تا اینکه دوستان اعزامی به کرمان از نبود حتی یک دوربین خبر دادند ضمن اینکه من در این چند سال و به خصوص در سال 81 هفت روز در کرمان بودم و به دنبال مکانی مناسب برای رصد هلال رجب بودم تقریبا اکثر نقاط کرمان را می شناسم اقای حسن زاده هم همین طور ایشان هم اکثر نقاط را با دو سفر مهمی که در سال 80 و81 داشتند اشنا بودند اما چه فایده یک ابزار مطمئن و سالم در اختیار گروه ها نبود به هر صورت به اتفاق اقای مهرجو به سمت کرمان حرکت کردیم پیش خودم گفتم شاید بتوانم برای گروهها ابزار تهیه کنم ،

به محض رسیدن در فرودگاه اقای دوست محمدی محبت فرموده علارغم جلسه مهمی که داشتند ما را به محل اقامتمان بردند در همان لحظه اقای اسفندی تماس گرفتند وگفتتند که این بار هلال را با دو تلسکوپ به دام انداخته اند و از من خواستند که به رصدگاه رفته و هلال را ببینم ، علارغم اشتیاق به رویت این هلال واجب دانستم که اول به شورای سیاست گذاری رفته تا ببینم ایا می توان ابزاری یرای رصد هلال شامگاهی تهیه کرد یا خیر، حدود یک ساعت بلکه بیشتر به اتفاق جناب اقای قاسمی زاده  با مراکز مختلف و اکثر نهاد ها تماس گرفتیم اما موفقیتی حاصل نشد ، اقای اسفندی مجددا تماس گرفتند که چرا نمی ایید هلال دارد کم کم از دید خارج می شود به شوخی گفتم یک تعهد با یک ضامن معتبر از ماه بگیرید رهایش کنید تا فردا غروب ، ما به علت نبودن ابزار یک رصد مهم را از دست دادیم اما اصلا و ابدا مهم نبود عزیزان دیگری بودند که هلال را دیده بودند پس فرقی نمی کرد که چه کسی هلال را دیده ، به اقامتگاه بر گشتیم اکثر دوستان از مکان یابی بر می گشتند اما مهم ترین مسله نبودن ابزار بود با فرماندهان محترم یا معاونین محترم سپاه و ارتش در کرمان -  یزد و غیره تماس گرفتیم گفتند ابزار فعلا موجود نیست، اصلا نبودن ابزار طلسمی شده بود، حتی اقای فشارکی حاضر شدند به یزد برگشته از انجا ابزارمنا سب را به کرمان بیاورند اما گفته شد نمی توان ابزار را از استان یزد خارج کرد همگی پکر بودیم واقعا هیچ کاری نمی شد کرد به خاطر مانور در استان سیسنان و بلوچستان به جز دو دوربین 120*20 که یکی دوبینی داشت ودیگری کمی لق می زد ابزاری نداشتیم وانگهی مگر می شود با این ابزار ضعیف در کرمان ان هلال با ان مشخصات را رویت کرد ؟ دوشنبه شب اقای اسفندی گفتند که حرکت کنیم به سمت شمال کرمان و تلسکوپ های خودمان را تنظیم کنیم ، من احتمال می دادم که طبق گفته هوا شناسی ممکن است نقاط مرکزی و شمالی کرمان ابری شود به پشت بام رفته و به شمال کرمان نظری انداختیم  من با احتیاط تمام با اقای اسفنی و شریفی راجع به اینک همان شب به شمال کرمان نرویم مشورت کردم از این رو می گویم با احتیاط تمام که اگر روز بعد موفق به رویت نمی شدیم هرگز خودم را نمی بخشیدم ولی تجربه به من نشان داده که در روز قدرت تصمیم گیری خیلی بهتر و مناسب تر است دوستان هم با بزرک منشی تمام حرف مرا پزیرفته و قرارشد شب را در کرمان بمانیم و تلسکوپ ها را در روز تنظیم کنیم تا قدرت مانور و فرار از ابر و غبار را داشته باشیم من پیشنهاد دادم اگر هم نتوانستیم تلسکوپ ها را  تنظیم کنیم 19 دقیقه بعد از غروب خورشید تلسکوپ را با ارتفاع حدود دو درجه در بالای محل غروب خورشید مستقر کرده تا زمانی که  هلال ماه از ان منطقه عبور می کند به دام تلسکوپ بیا فتد که مورد پذیرش جمع قرار گرفت ، گروه کرمان از ابتدا تا انتها با مشورت و همدلی تصمیم می گرفت و من این موفقیت را در هماهنگی گروه با هم می دانم گروهی که با هم توافق نداشته باشد ممکن است در بهترین شرایط هم موفق نشود ویا اگر یک نفر تصمیم گیرنده باشد شانس موفقیت در حد بسیار زیادی پایین خواهدامد، صبح روز سه شنبه وقتی که از همه جا برای گرفتن ابزار برای گروه های دیگر نا امید شدیم جلسه ای گذاشتیم که آقایان حسن زاده - نیری – فشارکی و ره کوی با یک دوربین 120*20 و آقایان الماسی – ثنایی – کوه کرم و اله مانی با یک تلسکوپ شکستی 6 اینچ و یک دوربین 120*20 و اقای امیر زاده و دو نفر از دوستانشان با یک تلسکوپ 8 اینچ و اینجانب و آقایان – دوست محمدی – شریفی – اسفندی – مهر جو – حاج احمدی  و ذوالقدر هم با دو تلسکوپ 14 و 8 اینچ در نقاط مختلف کرمان پراکنده شویم  با دوستان خداحافظی کرده و به سمت بافت حرکت کردیم ، در مسیر یک مکان بسیار خوبی را پیدا کرده و به عنوان اولویت اول در نظر گرفتیم اما هر چه جلوتر می رفتیم در دور دست غبار خودش را نشان می داد تصمیم گرفتیم که به مکان اول برگردیم از جاده اصلی خارج و وارد یک راه خاکی شدیم پس از چند پیچ  تپه مناسبی را برای استقرار پیدا کردیم و دربالای تپه مستقر شدیم بلا فاصله ابزار ها را اماده کردیم مکان غروب خورشید و ماه را به دقت بررسی کردیم ما حدود 1 درجه موانع کوه داشتیم و من از این بابت بسیار خوشحال بودم من تجربه شخصی خودم را می گویم به هیچ وجهی معتقد نیستم ارتفاع منفی امتیازبزرگی تلقی میشود به هر حال دوستان کمی نگران وضعیت افق بودند که من توضیح دادم ما در دوردست حدود 100 کیلومتر در افق خودمان رشته کوه های داریم که به وضوح قابل رویت بودند در رصد رشک بالا در سال 81 ما افق دیدمان 75 کیلومتر بود و همین تجربه به من می گفت پس از غروب خورشید و با توجه به بادی که می امد هوا و افق دیدمان عالی خواهد شد دوستان کمی نگران هوا ومن نگران تنظیم تلسکوپ ،  اما همه با خیالی راحت و بدون استرس ، من بر سر رویت این هلال در بالای تپه قسم خوردم هوا عالی افق عالی کار بچه ها برای تنظیم تلسکوپ عالی تجربه رصدگران خوب پس چه چیزی می توانست مانع از رویت هلال شود؟ خورشید درست در همان منطقه مورد نظر غروب کرد لحظات می گذشت از غروب محاسباتی 4 دقیقه می گذشت شریفی و اسفندی پتویی را روی سر خود گذاشته بودند و مشغول بودند من و مهرجو فیلم و عکس می گرفتیم شریفی اعلام رویت کرد ودر زیر پتو به خاطر اینکه نور مزاحم نباشد اسفندی هم تایید کرد بلافاصله من و پس از من ذوالقلدر یا احمدیان هلال را از پشت تلسکوپ دیدیم  همه این کار 1 دقیقه هم طول نکشید هلال بسیار نازک بودحدود 90 برابر بزرگ نمایی  تلسکوپ بود به پشت تلسکوپ 8 اینچ رفتیم چند دقیقه بعد من و ذوالقدر هم هلال را دیدیم بعد دوباره به پشت تلسکوپ 14 اینچ ، اقایان دوست محمدی و مهرجو هم 1 الی 2 دقیقه بعد از ما هلال را دیدند ما حدود 20 دقیقه هلال را دیدیم در پشت تلسکوپ 8 اینچ اخرین بار  هلال ماه توسط حاج احمدی و من هم پس از اخرین بار در پشت کوه در حالی که نصف ان مثل یک لبه شمشیر بیرون بود هلال رادیدم ، پس از ماه نوبت عطارد – زحل – و چند ستاره-  سحابی و .... بود از همه عکس گرفتیم حتی از هلال منتها خیلی واضح نیست به سخنی و دشواری دیده می شود اما واقعیت این است که 7 رصدگر به مدت 20 دقیقه هلالی را دیدند که تا به امروز کسی اترا ندیده ، عجیب است در این مدت 20 دقیقه که ما هلال را می دیدیم شاید حدود 20 درصد واضح تر شد نه نور ان خیلی تغییر کردو نه طول کمان ان خیلی زیاد شد ! به نظر من می باید به بررسی وعلت ان پرداخت  و روی این مسله باید کار علمی کرد شاید دانژون درست میگوید هلال ماهی با جدایی هفت نیز رویت پذیر نیست که در اینده راجع به این مطلب ( حد دانژون ) بیشتر صحبت خواهیم کرد. در خاتمه انشا ء الله گزارش کامل تر به همراه چند عکس زیبا از افق و محل رصد تقدیم علاقه مندان خواهد شد.