دیوید میلر، استاد مهندسی انستیتو فناوری ماساچوست (MIT)، در اولین جلسه درس مهندسی خود در سال 1999، فیلم جنگ‌های ستاره‌ای را برای دانشجویانش پخش‌کرد. در صحنه‌ای از فیلم، جایی‌که لوک اسکای‌واکر شمشیر لیزری‌اش را دربرابر یک جستجوگر هدایت‌شونده امتحان می‌کند، میلر پخش فیلم را برای لحظه‌ای متوقف کرد و به دانشجویانش گفت: می‌خواهم برای پروژه نهایی این درس، یکی از این جستجوگرها را برایم بسازید.
پس از هفت‌سال تلاش، بالاخره بخشی از این درخواست استاد کهنه‌کار ام‌آی‌تی به حقیقت پیوست. در آخرین روزهای اردیبهشت‌‌ماه گذشته، ریزماهواره اسفی‌یرز (SPHERES) که ماهواره‌ای هدایت‌شونده به‌قطر تنها بیست سانتی‌متر است، در ایستگاه فضایی بین‌المللی به‌پرواز درآمد. نتایج این آزمایش‌ها که به‌تازگی اعلام شده‌است، نشان از پرواز موفقیت‌آمیز این ماهواره کوچک دارد.
اسفی‌یرز به موشک یا لیزر مجهز نیست و برای حرکت از پیش‌ران‌های گاز فشرده دی‌اکسید‌کربن استفاده می‌کند. این ابزار درواقع، آزمایشگاهی است که برای آزمودن نرم‌افزارهای کنترل‌کننده مجموعه ماهواره‌ها به‌کار می‌رود. کافی است نرم‌افزار بر روی رایانه هدایت‌گر نصب شود تا اسفی‌یرز حرکت‌های برنامه‌ریزی‌شده را انجام دهد.
گام بعدی مسوولان اسفی‌یرز، ارسال نمونه‌های دیگر این ریزماهواره به‌وسیله شاتل‌های فضایی است. نزدیک‌ترین پرواز را شاتل دیسکاوری در هفته دوم تیرماه انجام خواهد داد.