ماه چگونه به وجود آمده است؟ این سوالی است که بسیاری از خود پرسیده اند. درباره منشا ماه سه نظریه از همه قابل توجه تر است. اولی می گوید که ماه همراه با زمین در سحابی بزرگی که منظومه شمسی و دیگر سیارات از آن ساخته شده است به وجود آمده است. دومین نظریه ماه را جسمی سرگردان در فضا در نظر میکیرد که به طور ناگهانی هنگام عبور از کنار زمین توسط گرانش آن به دام افتاده است و اکنون به دور زمین می چرخد. اما سومی از همه جالبتر است. این نظریه می گوید هنگامی که زمین تشکیل شد صخره ای سرگردان در فضا با آن برخورد کرد و آن را به دو تکه بزرگ و کوچک تقسیم کرد. قسمت بزرگتری زمین است و تکه کوچکتری هم ماه. اما هر سه این نظریات علاوه بر توجیهات زیادی که از منشا ماه و زمین دارند دارای ابهاماتی نیز هستند.
برای مثال دانشندان مخالف با نظریه سوم می گویند که اگر چنین برخوردی بین زمین و ماه روی داده پس ترکیباتی که در ماه وجود دارد باید با ترکیبات و عناصر موجود در زمین یکسان باشد چون هر دو از یک جنس و یک سیاره پیشین بوده اند. اخیرا ماهواره اسمارت-1 با استفاده از ابزار مخصوص خود که در اشعه ایکس فعالیت می کند موفق به کشف عناصری چون کلسیم و آلومنیوم و منگنز در محدوده خاصی از ماه شده است. این اکتشاف علاوه بر آنکه جواب دانشمندان مخالف نظریه سوم را می دهد احتمال جدا شدن زمین و ماه را که از یک سیاره بوده اند نیز قوت می بخشد. اسمارت-1 علاوه بر آنکه پی به وجود چنین عناصری بر روی سطح ماه برد نقشه دقیقی را از عوارض آن که امکان وجود عناصر احتمالی دیگر را نیز دارد فراهم کرد. البته وجود عنصری مانند کلسیم بر روی ماه قبلا توسط مدارگرد روسی لونا-24 که نهم آگوست سال 1976 به سمت ماه پرتاب شد به اثبات رسید. همچنین بعد از فرود انسان به ماه نمونه هایی از خاک آن به زمین آورده شد ولی عناصری مانند منگنز در آن دیده نشد. با این یافته نظریه سوم که درباره منشا ماه پیش بینی های جالبی را کرده بود طرفداران بیشتری پیدا کرد. اگر داستان به همین منوال پیش رود و وجود عناصر بیشتر مشترک در ماه و زمین روز به روز افزایش یابد به احتمال زیاد نظریه سوم به عنوان واقعیتی انکار ناپذیر در مورد منشا ماه مطرح خواهد شد.
جدیدترین تصویر ارسالی از اسمارت-1 که مناطق حاوی عناصر مشترک با زمین در آن مشخص شده است