عده بسیار کمی از انسان‌ها این فرصت را داشته‌اند که زمین را با تمام زیبایی‌اش از فضا ببینند و حتی تعداد بسیار کمتری توانسته‌اند این تجربه را از سطح ماه داشته باشند.

تاکنون تحقیقات بسیاری در مورد کره ی ماه در عرصه ی کاوش های فضایی انجام شده است اما بر خلاف همه ی این تحقیقات ، دانشمندان علوم سیارات همچنان پرسش هایی اساسی در مورد ساختار و ترکیبات موجود در بخش داخلی ماه دارند.

با استفاده از داده هایی که توسط طیف سنج پرتو گامای فضاپیمای کاگویا به دست آمده ، دانشمندان نشانه هایی از حضور اورانیوم در ماه یافتند.این عنصر پیش از این در نقشه های ماه دیده نشده بود .علاوه بر اورانیوم ، داده های "موقعیت یاب جغرافیایی" (GRS) کاگوی

گروه جهانی نقشه برداری از ماه بوسیله ی کاگویا نقشه جدیدی از تنها قمر زمین ، ماه ، را تهیه نموده است

مي دانيم كه همواره يك سمت ماه رو به زمین است .اما به نظر مي رسد كه بیلیونها سال پیش شرايط متفاوت بوده باشد.با تجزیه و تحلیل رایانه ای داده ها و دهانه هاي ماه این نتیجه حاصل شده است که قسمت تاریک ماه ممکن است زمانی رو به زمین بوده باشد.

همیشه این تصور را داشته ایم که ماه مقادیر قابل توجهی از آب را در خود پنهان کرده است که از گرمای خورشید در دهانه های تاریک ، محفوظ می باشند. یکی از این دهانه ها با نام Shackleton در قطب جنوب ماه است که ماموریت های قبلی مشخص کرده اند ممکن است این ده