حیات برای پیدایش، واحدهای سازنده‌ی خود را جفت و جور می‌کند. یکی از این سنگ‌بناهای سازنده‌‌ی آمینواسیدها هستند که ترکیبات آلی سازنده‌ی پروتئین‌ها به‌شمار می‌آیند. تعداد، توالی، نوع و ارتباط فضایی بین آن‌ها تعیین‌کننده‌ی ساختمان سه بعدی و خواص زیستی پروتئین‌ها است. این مولکول‌‌ها مانند بسیار دیگری از مولکول‌های زیستی در اثر برخورد با نور تمایل به چرخش به‌سمت راست یا چپ پیدا می‌کنند.

پروتئین‌ها، به‌اصطلاح اسب‌ بارکش مولکول‌های حیاتند؛ آن‌ها در هر ساختاری از جمله مو و آنزیم‌ها، که سرعت‌بخش یا تنظیم‌کننده‌ی واکنش‌های شیمیایی هستند، به‌کار رفته‌اند. درست مثل حروف الفبا که از تعداد مشخصی کاراکتر تشکیل شده است، حیات هم از 20 آمینواسید استاندارد در آرایشی با تنوع وسیع، برای ساخت میلیون‌ها نوع مختلف از پروتئین‌ها استفاده می‌کند. آمینواسیدها می‌توانند به دو شکل که تصویر آینه‌ای یکدیگر هستند - مثل دو دست ما - ساخته شوند. اگرچه احتمالاً حیات مبتنی بر آمینواسیدهای راست‌گرد می‌توانست خوب کار کنند، اما هرگز مخلوط آرایش چپ‌گرد و راست‌گرد آمینواسیدها در پروتئین‌ها با هم عمل نمی‌کند.

شهاب‌سنگ‌ها: سفیران حیات

شهاب‌ها هم‌چون سفیرهای حیات، این ذرات آلی را در عالم با خود به این سو و آن سو می‌کِشانند؛ ممکن است این واحدهای مولکول‌های زیستی ... ادامه‌ی مطلب