سیروس برزو/ انفجار چلنجر در ۱۹۸۶ و نابودی کلمبیا در ۲۰۰۳ هریک ۷ کشته بجا گذاشت. شاید برای کسانی که پیگیرانه پرواز های فضایی را دنبال نمی کنند. این حوادث غیرمترقبه و تصادفی جلوه کند؛ اما آنان که با کنجکاوی بیشتری به بررسی پرواز های این کیهان پیما می پردازند، بروز چنین وقایعی چندان نامنتظره نیست . هریک از دو حادثه از مدت ها قبل قابل پیش بینی بوده و حتی کارشناسان رسما به سازمان فضایی آمریکا اخطار داده بودند؛ اما دستگاه کاغذبازی عریض و طویل ناسا به این گونه اخطار ها وقعی نگذاشت تا بالاخره دو کشتار بزرگ یکی در ژانویه ۱۹۸۶ و دیگری در فوریه ۲۰۰۳ ضربه هایی اساسی را به این سازمان و طرح شاتل فضایی زد. اشکال فنی متعددی از همان آغاز در پرواز ها بروز می کرد که هر کدام می توانست منجر به مرگ کیهان نوردان شود ؛اما مسئولان ناسا به آن ها بی توجه بودند.

… و بالاخره فاجعه چلنجر

همه آمریکا در انتظار این پرواز بودند. ۲۸ ژانویه ۱۹۸۶ با پرتاب چلنجر برای نخستین بار، یک شهروند عادی آمریکا باید به فضا سفر می کرد. او نه کیهان نورد ناسا بود که حرفه اش سفر به فضاست و نه مهمان خارجی که می توانست حضورش تقویت روابط کشورش با آمریکا باشد. او همچنین نه کارشناس ویژه آزمایش های علمی بود و نه مهندس که می خواست در مدار زمین محصولی از شرکت خود را همراهی کند، او سناتور هم نبود که می خواست بداند پول مالیات دهندگان به کجا می رود. او شارون کریستا مک آلیف معلم دبیرستانی از شهرک کنکورد از ایالت نیوهمپشایر، مادر ۲ فرزند بود. او از بین تمام معلمان سراسر آمریکا انتخاب شد.

ادامه مقاله را در لینک زیر مطالعه فرمایید:

http://spacemag.ir/?p=1724