گرانش
همچنان نیروی غالب در مقیاس‌‌های بزرگ کیهانی است اما وقتی پای خوشه‌های
ستاره‌ای به میان می‌آید، ازدحام و تحرک ستاره‌ها آن‌قدر زیاد است که
نمی‌توان نقش گرانش را چندان در میان آن‌ها پررنگ دید. محققان مؤسسه‌ی نجوم
و اخترفیزیک کاولی (KIAA) در چین به تازگی تصاویر تلسکوپ فضایی هابل از
خوشه‌ی ستاره‌ای NGC1818 در ابرماژلانی بزرگ را بررسی کرده‌اند. مثل همیشه
برعکس آن‌چه محققان انتظار داشته‌اند، دریافته‌اند که منظومه‌های دوتایی
بیشتر پیرامون خوشه‌ی ستاره‌ای قرار دارند تا در مرکز آن. به نظر می‌رسد
این نوع توزیع منظومه‌ها به علت اثر متقابل ستاره‌ها با خوشه‌های ستاره‌ای
جوان‌تر است.
در محیط
پویای خوشه‌های ستاره‌ای، ستاره‌های پرجرم با عبور از کنار ستاره‌های
کم‌جرم‌تر انرژی خود را از دست می‌دهند و به سوی مرکز خوشه حرکت می‌کنند.
در همین حین ستاره‌های کم‌جرم که انرژی بیشتری دریافت کرده‌اند به سوی
مرزهای بیرونی‌تر خوشه و به دور از هسته حرکت می‌کنند. منجمان به این روند
«تفکیک جرم» می‌گویند... ادامه‌ی خبر